Arşivde konuyla ilgili 52 yazı var → 1 / 7
- Nostalji
Melih Özel - 17 Ekim 2015
Evet, bahçeleri var, ama çocukların özgürce koşuşturduğu, çiçeklerle haşır neşir olduğu bahçeler değil bunlar. Evet, çim var bu bahçelerde; üzerine basılmaz ama. Uzak, erişilmez, dokunulmaz, koklanmaz, ellenmez birkaç çiçek varsa hele bahçede, o da büyük şans işte.
Orhan Dirim - 13 Mayıs 2015
Bilet almak için hep kafanıza bir kuşun pislemesini bekleyenlerden iseniz kısmetinizi başka yerde arayın, son numaradan ikramiye yakalayıp bileti biletle takas edenlerden iseniz artık çok geç size amorti bile yok. Talih kuşunu kim gördü, kim tuttu, kim pişirdi, kim yedi, hani bana hani bana, kazanın dibini yala kim dedi, bilemem.
Zerzevatın megafonla satılmadığı yıllar
Bülent Karaköse - 10 Şubat 2014
Komşularımızın tatil dönüşlerini kardeşlerimle dört gözle beklerdik. Çünkü döndüklerinde hiç bir zaman elleri boş dönmezler, bütün mahalle çocuklarına en güzel oyuncakları getirirlerdi.
Hülya Yalçın - 7 Aralık 2013
Kendi başına ayrı bir güzellik ve karakter taşıyan bu renkli cisimlerin bir kısmı başka bir eşyaya eklenerek hareket katabilir, kimisi bir eksiğin yerine kullanılabilir niyetiyle kavanozda birikip durmuştu.
Melih Özel - 20 Haziran 2013
Ankara yönünden gelen otobüslerdeki yolculardan, şoförlerden ya da muavinlerden duyduklarını anlatıyordu bazı yolcular. Gerede'de kar çokmuş, Bolu'da 20-30 cm kar varmış, Bolu Dağı'nı 2 saatte geçememişler, Düzce ile Hendek arasında da buzlanma olmuş.
Gökhan Akçiçek - 6 Haziran 2013
Fakirlikten mi cahillikten mi? Dursun'u bir doktora ya da sağlık kuruluşuna götürmek aklılarına dahi gelmiyor. Kasabanın çıkıkçısı Gülkız, sol kolu incinen çocuğu kolundan tutuğu gibi omzuna atıyor. Güya çıkan kol yerine oturacak!
Gökhan Akçiçek - 28 Ocak 2013
Sokaklar çocuk sesleri ile çınlıyordu. Hepsinin ellerinde karneleri, koşar adım evlerine doğru yola koyulmuşlardı. Köprübaşı caminin önündeki söğüt ağacının sulara değen dalları, rüzgâr estikçe, hışırtılı bir ritmle okunan ezana eşlik ediyordu. Bizi bu kadar tez rüzgârlar büyütürdü ancak…
Melih Özel - 17 Eylül 2012
Ne zaman babamı düşünsem, Erzurum otobüs terminalindeki silüeti geliyor önce gözümün önüne. Havadaki elini görüyorum. Sabah güneşi parlıyor, saçsız başında. Yüzü çok net değil. Elinin sıcaklığını, yumuşaklığını hissediyorum.
Aile AKP Ali Türkan Amerika Araba Aydın Beslenme Bilim Cem Karaca Cehalet CHP Cinsellik Çevre Çizgi Roman Çocuk Demokrasi Deprem Derkenar Devlet Dil Distopya Edebiyat Eğitim Ekonomi Erkek Fanatizm Felsefe Feminizm Gençlik Hayat Hayvanlar Hoyratlık Hukuk İnternet İslâm Kadın Kapitalizm Kedi Kemalizm Kent Kitap Kişilik Komplo Konut Kültür Kürtler Mavra Medya Mektup Meslek Militarizm Milliyetçilik Mizah Modernite Müzik Necdet Şen Nefret Nostalji Pazarlama Polemik Portreler Psikoloji Reklam Safsata Sağlık Sanat Savaş Sevgi Seyahat Sinema Siyaset Spor Şiir Tarih Teknoloji Telefon Televizyon Terör Toplum Tutunamayanlar Vicdan Yazmak Yalnızlık Yaşlılık Yergi Yoksulluk
