Patronsuz Medya

İhsanoğlu…

İhsanoğlu'nun, kendini ve çizgisini anlatmasına izin bile verilmeden, İslamcı, hatta IŞİD'ci diye damgalanması, eleştirilmek yerine karalanmaya başlanması da, Türkiye'nin neden bu hâlde olduğu konusunda ipuçları veriyor.

Türkiye'nin bu hâli, şu; ağustos itibariyle, başkanlık sistemine geçmiş olacağız. AKP, çatı aday açıklanmadan, diğer partilerin tümünün toplamından fazla oy alıyordu. Yani, eğer ki, siyasi bir mucize olmazsa, karşı aday kim çıkarsa çıksın, sonuç değişmeyecek. Parlamenter sistemi geride bırakarak, yeni bir siyasi sistem deneyimine geçeceğiz.

Ve bunun sonuçlarının ne olacağını, sistemi değiştirmek istediği artık açık olan Erdoğan ve çevresi bile bilmiyor; öngöremezler de.

* Sezin Öney (Taraf) 28 Haziran 2014

Düşmansız yapamayan siyaset

Düşünün, siyasi partiler yasasını 12 Eylül kalıntılarından temizliyorsunuz, sıfır barajlı bir seçim sistemi getiriyorsunuz. Milletvekillerinin yarısı, Almanya'da olduğu gibi, nispi temsil sistemiyle, diğer yarısı da İngiltere'deki gibi dar bölgeyle seçiliyor. Böylece hem mahalli hem de ulusal faktörleri dikkate alarak iki farklı partiye oy verebiliyorsunuz. Bu sadece Kürt sorunu için ilaç niyetine iş görmez, BBP'lilere, SP'lilere de temsil meşruiyeti ve adalet duygusu tattırır. Ama mevcut sistemle girdiğiniz 2002 genel seçimlerinde 363 sandalye kazanırken, baraj yüzde 5 olsaydı, aynı seçimde 266 sandalye alabilecektiniz. Başkasının hakkını gasp ederek, temsilde adalet duygusunu çiğnemeye devam ediyorsunuz. Ama mağdurlarınız da birikmeye devam ediyor.

* Yüksel Taşkın (Taraf) 28 Haziran 2014

CHP'de neler oluyor?

İki sivri adayın tokuştuğu seçimlerde, daha sivri olanın şansı yüksektir. Ama sakin görünümlü bir rakip karşısında olay tersyüz olabilir.

Akranlarım hatırlar; Barry Goldwater diye inanılmaz derecede sağcı ve çok güçlü bir Amerikan başkan adayı vardı, J. F. Kennedy'nin rakibi. 64'te kazanması bekleniyordu çünkü Kennedy de kendisi gibi sivriydi. Ama Kennedy öldürülüp yerine yumuşak hatlara sahip L. Johnson beklenmedik biçimde aday oluverince Goldwater yıkıldı. Ben 63-64'te Amerika'da idim, çok yakından izledim: Siyasi yorumcular bu yıkılmayı Kennedy'nin hatırasına değil, tamamen bu sivri-yumuşak olayına bağladılar.

Eğer muhalefet Erdoğan'ın karşısına sivri bir aday çıkarsaydı, Erdoğan kesin alırdı. Ama şimdi yumuşak hatlara sahip Ekmel Bey çıktı, Tarzan Zor Durumda. Zaten partiyi kime emanet edeceğini bir türlü bulamadı, aday olmaktan vazgeçip A. Gül'ün devamını sağlama olasılığı mantıken arttı. Tabii, siz işin oluruna bakın, Erdoğan bu; o kocaman egosunu dizginlemesi çok zordur.

* Baskın Oran (Radikal) 27 Haziran 2014

Bağımsız Kürdistan'ın neresindeyiz?

Türkiye'nin onayı olmadan Kürt devleti kurulamaz. Petrol ve gazın tek çıkış yolu Türkiye üzerinden olduğu için kurulamaz. Türkiye buna hazır mı? Bazı Iraklı Kürtler en azından Erdoğan'ın hazır olduğuna inanıyorlar. Ama Kerkük'ü almaları işi aniden zorlaştırdı. MHP Türkmenler ve Sünni Arapların da üzerinde hak iddia ettiği Kerkük ile ilgili hassasiyetleri kamçılamaya başladı bile. Cumhurbaşkanlığı ve milletvekili seçimleri meseleyi daha da çetrefil hâle getiriyor. Hele de barış sürecinin gerektirdiği tavizler varken.

* Amberin Zaman (Taraf) 27 Haziran 2014

CHP'nin 'çatı' ölçüsü ne?

Baykal ve CHP içindeki ultra ulusalcı kesim, Ekmeleddin İhsanoğlu'nun aday gösterilmesinden rahatsız oldu ve öyle görünüyor ki kazan kaldırmaya hazırlanıyor. Bu, seçim sonuçları ne olursa olsun, belki de CHP için hayırlı bir gelişmenin önünü açacaktır. Kılıçdaroğlu'nun aman bölünmeyelim hassasiyetiyle bu kesimin gönlünü hoş tutmaya çalışmaktan vazgeçmesi, daha kendisi gibi olarak işini yapması ve nihayetinde ulusalcıların ayrılmasıyla CHP'de meydana gelecek bir bölünme, 2015 seçimleri öncesinde CHP'yi çoktandır ayakları havada sallanan bir iddia olmaktan dahası olmayan sosyal demokrat bir seçenek olmaya yakınlaştırabilecektir.

Kılıçdaroğlu'nun Ekmeleddin İhsanoğlu tercihi, açık, AKP tabanından oy alma hesabına dayanıyor. AKP'den gelen ilk tepkiler ve derhal sosyal medyada İhsanoğlu'nu adı nedeniyle alaya almak da dâhil girişilen itibarsızlaştırma ve adamı paralel ilan etme çabası, bu hesabın çok da yanlış olmayabileceğini düşündürüyor. Göreceğiz.

* Cafer Solgun (Taraf) 26 Haziran 2014

'Başbakan çizgi çekti: Kardeşini bir o, bir bu tarafa koyuyorum, tarafını belli etsin'

Cemaat, hükümet arkasından çekilse de; Balyoz, Ergenekon davalarında ya da 17 Aralık soruşturmasında geri adım atmayacak gibi duruyor. Ne yani darbe teşebbüsü olmadı mı, faili meçhuller yaşanmadı mı, yolsuzluk iddiaları kapatılmaya çalışılmıyor mu, sorularını çok net soruyorlar.

Hükümet ve AKP içinden kendilerini haklı bulan kişilerin olduğunu söylüyorlar. Ancak cemaate yakın isimlerin takip ve taciz altında olduğunu, bundan rahatsızlık duyduklarını da söylüyorlar. Önümüzdeki günler ilginç yeni tartışmalara gebe…

* Murat Sabuncu (T24) 22 Haziran 2014

Atatürkçülük'te yol ayrımı mı

Şimdi bu İhsanoğlu seçimi tipik CHP davranışının dışında kalan bir seçim. Çünkü günümüzdeki Kemalizm'in tanımlayıcı özelliği, kendi deyimleriyle Kemalist laisizm karşı cephenin teşhisiyle de din ve İslâm düşmanlığı. Dolayısıyla, Kemalistler hemen şiddetli bir muhalefet pozisyonu aldılar. Ama bu kararı verenler kim; onlar da Kemalist değil mi? Şüphesiz öyleler. Öyle ise, Kemalizm'in içinde, bu din sorunu karşısında, bir strateji farklılığı oluştu; buradan bir görüş ayrılığına fazla bir mesafe yoktur.

Hemen bugünlerde, aday seçimi üstüne, basın Doğu Perinçek'e her zamankinden geniş bir yer ayırdı. Belli ki Doğu Perinçek bu radikal Kemalizm çizgisinin ideolojik ve sonra da pratik önderliğini ele geçirmeye çalışacak. Bu çizgi, gerçekten de, Atatürkçü müdür?

İdeoloji dünyasında böyle gerçekten gibi sıfatların fazla bir anlamı olmaz. Görece işlerdir bunlar. Sorun, pratik bir sorun: Ekmeleddin İhsanoğlu'nu bu koşullarda, belirli bir strateji çerçevesinde uygun aday olarak onaylayan Kemalizm'in mi, bunu Atatürkçülüğe ihanet olarak yorumlayan Kemalizm'in mi şansı daha yüksek?

Ya da, Kemalizm'in toplumda sürükleyici olma şansı ortadan kalktı mı?

* Murat Belge (Taraf) 22 Haziran 2014

Bir vicdan koalisyonu ihtiyacı

Özetle bugün muteber bir muhalefet yokluğundan kaynaklanan siyasi boşluk artık vicdanların teneffüsünü zorlaştıran bir insani boşluğa dönüşmektedir. Bu yüzden Türkiye'nin acilen bir vicdan koalisyonuna ihtiyacı var. AK Parti'ye siyasi muhalefet siyasi aktörlerin işidir ve siyasi bir pozisyondur. Fakat vicdan temelinde insani muhalefet herkesin ihtiyacıdır.

Bir partiye veya bir toplumsal kesime kaptırılan iktidarı geri almak yahut topluca elde edilmiş bir iktidarı münhasıran kendisi için alıkoymak gibi kaygı ve menfaatlerden azade olarak yapılması gereken yeni bir muhalefet demokrasi için şarttır. Taraftarlarınız menfaatleri gereği, muhalifleriniz de ödenecek bedellerden dolayı seslerini çıkartamaz hâle gelmişse bilin ki siyasi zaferiniz büyük bir insani çürümeye dönüşmektedir. Çünkü, vicdanlar boğulmaktadır.

Bu çürümenin önüne geçmek için siyasi olmayan bir insani muhalefet ortaya koymak gerekir. Böyle insani bir muhalefet, kişisel veya grupsal menfaat beklemeyen ihlaslı bir hakikati dile getirme teşebbüsü olmalıdır. Amaç toplumun vicdanına ayna olmak, söylenmesi gereken hakikatleri siyasi rekabete alet etmeden dile getirmek olmalıdır.

* Mücahit Bilici (Taraf) 21 Haziran 2014

Şer tohumları

Gözü kararmış olandan adalet de beklenmez, insanlık da… İşte şimdi karşı karşıya kaldığımız durum tam da bu… Mezhepçinin mezhepçiyi mezhepçi diye suçladığı bir çamur deryası. Sınırımızın içinde bu zehri eline fırsat geçti mi akıtan mütedeyyin münevver saymakla bitmiyor. Malum şahısın ise sinirden dilini tutamadığı anlarda ağzından çıkan nefret söylemiyle aklımıza kazınıyor. Reyhanlı'da bu nefret, … Dikkat edilirse 53 Sünni vatandaşımız ne yazık ki şehit oldu cümlesine bürünüyor. Eski ortaklarını hedef tahtasına koyarken Bunların bir defa üç tane önemli hasleti var, takiyye var, yalan var, iftira var, üçünün neticesi fitne var, fesat var, bunlar Şia'yı geçmiş vaziyette. Şia bunların eline su dökemez diyecek kadar şirazeden çıkartabiliyor. Muhalefet lideri için 'zaten Alevi' sıfatını yapıştıran bu zihniyetin ötekileştirme boyutlarının nerelere uzanabildiğini Rumlar için 'affedersiniz Rum' demesinden de tanıyoruz…

* Ceyda Karan (Taraf) 20 Haziran 2014

Xweda, God ve Allah

Mesela, Türkçeden İngilizceye yapılan çevirilerde Allah karşılığı olarak God kelimesini kullanmamanın büyük bir meziyet olduğunu düşünenler var. God kelimesine karşı gösterilen çekimserliğin temelinde God kelimesine dair cehalet var. Zira insan bilmediğine düşmandır. Ve düşman olduğu şeyi bilmemek, tanımamak ister. Hatta insan karşısındakini düşman hâline getirebilmek için ondaki insaniyeti ondan tahliye etmek, boşaltmak ister. Düşmanda sizden bir şey olmamalı. Düşmanla ortak taraflarınız kalmamalı. Ta ki düşmanlıkta duraksamaya sebep olacak bir kemal, bir güzellik kalmasın.

İlginçtir: God ile Allah'ın aynı olmadığını düşünen Müslümanlar ile (mesela kimi köktenci) Hıristiyanların ortak özelliği karşı tarafı serapa şer olarak görme eğilimidir. Karşılıklı olarak bizim Yaratıcı'mızı onların Yaratıcı'sından tenzih etme gayreti içindeler. Hâlbuki Allah lafzı ve kavramı İslamiyet'ten önce de var idi. İslamiyet'i getiren Peygamberin (ASM) babasının ismi Abdullah idi. Hıristiyan Araplar da Yaradan'dan bahsederken Allah diyor. Aramice konuşan ve daha belki olmayan İngilizceyi bilmeyen Hz. İsa'nın da dilindeki God yine Allah idi.

Peki, bu bize yabancı gelen God kelimesi nereden çıktı? İngilizcedeki bu kelimenin aslı bizde de var. Almanca ve İngilizceye Sanskritçeden geçen bu kelime Farsçada Xoda, Kürtçede Xweda ve hatta Türkçede de Hüda olarak var.

Bu sebeple Allah'ı God'dan tenzih etmeye çalışanlar İslamofoblarla aynı ekmeği yiyor, aynı cehalete yağ sürüyor. Ne diyelim God akıl, fikir versin.

* Mücahit Bilici (Taraf) 18 Haziran 2014

Biz

Yeniçağda çatık kaşlı bir ideoloji değil, tek bayrak, devlet, millet, mezhep dayatması değil, ancak farklılıklara saygı duyan, ötekinin suskunluğuna, dışlanmasına, fedakârlığına dayanmayan, baskısız, öfkesiz, kucaklayıcı yeni değerler yakınlaştıracak bizi birbirimize…

Evrensel hukuk, insan hakları, adalet inancı, barış umudu, özgürlük tutkusu, demokrasi idealinde buluşacağız.

Kürt'le Türk'ü, Sünni'yle Alevi'yi, inananla inanmayanı sulh içinde bir arada tutacak bir toplumsal sözleşmeye, Biz aşağıda imzası olanlar diye imza atacağız.

Bu kez lider parlatmak, düşman yaratmak, soygun saklamak, askere almak için filan değil; tersine, birbirine diş bileyen bir kindarlar toplumu olmaktan kurtulmak, çocuklarımıza daha iyi bir istikbal hazırlamak için, gönüllülüğe dayanan, insani bir biz kuracağız.

* Can Dündar (Cumhuriyet) 17 Haziran 2014

AK Parti'nin kozmik odasına girdiler

Bunlar, görünürde Ergenekoncular'a karşı olan Ergenekoncular! Sistemli bir biçimde AK Parti'ye sızdılar. Partinin dış politikasını ele geçirdiler. Tıpkı Enver Paşa gibi, yeni bir Osmanlı İmparatorluğu kurmanın şehvetine kapıldılar! 2012 yılının başında Kayseri'de, Ahmet Davutoğlu, 1911 öncesi sınırlara döneceğiz. Kaybettiğimiz bütün toprakları alacağız. Biz olmadan bölgede yaprak kımıldayamaz dedi. Bu, Sarajevo'dan Yemen'e, Kırım'dan Orta Afrika'ya kadar, 20 milyon kilometrekare üzerindeki 50 ülkeyi ilhak edeceğiz demektir! Türkiye'deki İslamcı ve ulusalcı zihinler hasta! Akıllarında şu var: Bir İslam birliği ya da bölgesel birlik kurulacak. Bu, Türkiye'nin liderliğinde olacak.

*İttihatçı grup, Erdoğan'ı da mı etki altına aldı?

Tayyip Bey'i de, Sen, İslam âleminin lideri olacaksın. Balkanlardan Kafkaslara, Orta Afrika'ya kadar yeniden Osmanlı'yı kuruyoruz. Ya Allah! diye ikna ettiler. Ya Allah deyince de Mısır, İran, Ürdün, Suriye ayağa kalktı! Özal'dan ders almaları gerekirdi. Özal, 21. Asır, Türk asrı olacak. Biz, Osmanlı bakiyesiyiz diye, Türkiye'nin başına bir bela açtı. Türki Cumhuriyetler bile kabul etmedi bunu. Almatı Valisi bana, Siz bize bir Kanadalı edasıyla geliyorsunuz. Sanki bütün sorunlarınızı çözmüşsünüz de bize akıl veriyorsunuz demişti.

* Ali Bulaç → Fatih Vural (Bugün) 15 Haziran 2014

 

68
Derkenar'da     Google'da   ARA