Patronsuz Medya

Hişt, Hişt!

Sait Faik Abasıyanık - Mart 1954

Künye - Sait Faik, Alemdağ'da Var Bir Yılan, (Sayfa 65, 66, 67, 68) Yapı Kredi Yayınları, 1. baskı, Kasım 2002  


Yürüyordum. Yürüdükçe de açılıyordum. Evden kızgın çıkmıştım. Belki de tıraş bıçağına sinirlenmiştim. Olur, olur! Mutlak tıraş bıçağına sinirlenmiş olacağım.

Otların yeşil olması, denizin mavi olması, gökyüzünün bulutsuz olması, pekalâ bir meseledir. Kim demiş mesele değildir, diye? Budalalık! Ya yağmur yağsaydı? Ya otların yeşili mor, ya denizin mavisi kırmızı olsaydı? Olsaydı o zaman mesele olurdu, işte.

Çikolata renginde bir yaprak, çağla bademi renkli bir keçi gördüm. Birisi arkamdan:

- Hişt, dedi.

Dönüp baktım. Yolun kenarındaki daha boyunu posunu almamış taze devedikenleriyle karabaşlar erik lezzetinde bana baktılar. Dişlerim kamaştı. Yolda kimsecikler yoktu. Bir evin damını, uzakta uçan bir iki kuşu, yaprakların arasından denizi gördüm. Yoluma devam ederken:

- Hişt hişt, dedi.

Dönüp bakmak istedim. Belki de çok istediğim için dönüp bakamadım. Olabilir. Gökten bir kuş hişt hişt ederek geçmiştir. Arkamdan yılan, tosbağa, bir kirpi geçmiştir. Bir böcek vardır belki hişt hişt diyen.

Hişt! dedi yine.

Bu sefer belki de isteksizlikten dönüp baktım çalıların arasına birisi saklanıyormuş gibi geldi bana.

Yolun kenarına oturdum. Az ötemde bir eşek otluyor. Onun da rengi çağla bademi, ağzı, dişleri, kulakları boynu ne güzel. Otluyor. Otları adeta çatırdata çatırdata yiyor. Belki de bu çıtırtılı, çatırtılı sesi "hişt hişt" diye duymuşumdur. Eşeğin ot koparışının sesinden apayrı bir ses:

- Hişt hişt hişt, dedi.

Hani bazı kulağımızın dibinde çok danıdığımız bir ses isminizi çağırıverir. Olur değil mi? Pek enderdir. Belki de kendi kafanızın içinden sizin sevdiğiniz, hatırladığınız bir ses, ses olmadan sizi çağırmıştır. Olabilir.

Birdenbire güneşi, buluta benzemez garip ve sarı bir sis kapladı. Bir kirli el, çağla bademi eşeğin sırtından bir kumaş çekip aldı. Her zamanki kül rengi, yer yer havı dökülmüş eski mantosunu giydirdi eşeğe.

Yola indim. İstediği kadar hişt desin. İsterse sahici sulu bir dost olsun. İsterse kimseler olmasın, kendi kendime kulağıma hişt hişt diyen bir divane olayım, ben, aldırmayacağım.

Belki bir kuştur. Belki tosbağadır. Belki bir kirpidir. Belki de yakın denizden seslenen bir balık, bir canavardır. Karabataktır. Mihalaki kuşudur.

İyisi mi ben kendim hişt hişt derim. O zaman tamamı tamamına pek hişt hişt seslenişine benzemeyen, benzemesin diye uğraştığım bir mırıldanmadır, tutturdum.

Birdenbire, önümde bir adamla bir kadın gördüm. Kalpazankaya yolunu sordular. Üstündesiniz dedim. Sanki yol hareket etti. Yürümediler. İki adımda benden uzaklaştılar. Koyunların arasına yüzükoyun uzanmış papazın oğlunu gördüm. Yüzünden aptal, çilli horoza benzer bir mahluk kalktı. Ağzının salyasını sildi. Kuzuyu bacaklarından tuttu. Kuzu ile yere yıkıldı. Kuzuyu burnundan öptü. Papazın oğlu çirkin, aptal, otuzbirli bir yüzle baktı. Şimdi bir çiçek tarlasında idim. Bana hişt hişt diyen mutlak bir kuştu. Vardır böyle kuşlar. Cık cık demezler de hişt hişt derler. Kuştu kuş.

Bir adam yer belliyordu. Belin demirine basıyor, kırmızıya çalan bir toprak altını, üste aktarıyordu.

- Merhaba hemşerim, dedi.

- Ooo! Merhaba! Dedim.

Tekrar işine daldı. Hişt hişt, dedim. Aldırmadı. Bir daha hişt, dedim. Yine aldırmadı. Hızlı hızlı hişt hişt hişt!

- Buyur beğim, dedi.

- Bir şey söylemedim, dedim.

Küçük parmağını kulağına soktu. Kaşıdı. Çıkarıp parmağına baktı. Belin sapına siler gibi yaptı.

- Hişt hişt, dedim.

Yüzünü göğe kaldırdı. Kuşlara baktı. Denize baktı. Dönüp şüphe ile bana baktı.

- Bu sene enginarlar nasıl? Dedim.

- İyi değil, dedi.

- Baklayı ne zaman keseceksin?

- Daha ister, dedi.

Nefes alır gibi "hişt" dedim.

Yine şüphe ile denize, şüphe ile göğe, şüphe ile bana baktı.

- Kuşlar olmalı, dedim.

- Benim de kulağıma bir hışırtı gelir amma, dedi, ne taraftan gelir? Zati bu sırada şu kulağım ağırlaştı.

- Bir yıkatmalı, dedim, benim de geçenlerde ağırlaşmıştı…

- Yıkattın mı?

- Yıkatmadım, hacet kalmadı, doktora gittim. Alıverdi; pislikmiş.

- Çocuklar nasıl? diye sordum.

- İyiler, dedi. Dokuzdu sekiz kaldı. Biliyorsun dokuzuncusunun macerasını ya…

- Sus, sus, dedim. Yürekler acısı. Haydi Allah'aısmarladık!

- Haydi güle güle.

Biraz uzaklaşınca:

- Hişt hişt.

Bu sefer yakaladım. Bahçıvandı. Oydu oydu.

- Hadi hadi yakaladım bu sefer seni, dedim.

- Yok vallahi, dedi, vallahi daha kesmedim bakla, senden ne diye saklayayım, parasıyla değil mi?

- Sen değil misin hişt hişt diyen?

- Ben de duyarım bir ses, amma bulamam nereden gelir?

Nereden gelirse gelsin dağlardan, kuşlardan, denizden, insandan, ottan, böcekten, çiçekten. Gelsin de nereden gelirse gelsin! Bir hişt sesi gelmedi mi fena. Geldikten sonra yaşasın çiçekler, böcekler, insanoğulları.

Hişt hişt!

Hişt hişt!

Hişt hişt!

Yorumlar

Her okudugumda agliyorum. Nasil bir yetenektin sen, nasıl goruyordun dunyayi. Nasil?

Ulaş - 15 Mayıs 2007

Tek keLime iLe MükemmeL ßir Parça…

Mehmet ßaran - 17 Ekim 2007 (10:41)

Saolasın bilader ödevim vardı süpersin yaa: D

Burak - 22 Ekim 2007 (20:19)

Size çok teşekkür ederim. Sayenizde ödevimi yapabildim.

Abdullah Oğuz Turan - 4 Aralık 2007 (15:30)

Çok teşekkürler, bu hikâyeyi mutlaka okumam gerekiyordu:)

Şeyma - 7 Ocak 2008 (18:23)

Çok güzel bir parça, çok begendim.

Mehmet Karayılan - 17 Şubat 2008 (08:28)

Sait Faik'i tanımama yardım etti, muhteşem!

Ahmet - 3 Mart 2008 (19:17)

Bu hikâyeyi anlamadım. Acaba biri yardımcı olabilir mi?

Sebnem - 29 Ekim 2008 (21:06)

Bence harika bir parça Sait Faik Abasıyanık'a teşekkür ederim, ellerine sağlık valla ödevim vardı, sayenizde yapabildim, teşekkür ederim…:)

Zeynep Keleş - 30 Ekim 2008 (17:26)

Hişt, hişt çocuklar, Sait Faik'le eğlenmekten bıktıysanız, cep telefonlarınızla ne kadar eğilseniz göremeyeceğiniz bazı yerlerinizin fotograflarını çekerek, bakıp bakıp gülmeye ne dersiniz?

Çok eğlenceli ha, bir deneyin bak! Çocuklar için internet gerçekten de eğlendirirken öğretici olmalı!

Fotografa bakıp gülerken kendinizde Sait Faik'le dalga geçebilecek "şey" var mı yok mu, onu da öğrenmiş olursunuz hem, iyi değil mi?

Ali Sedat Çetinkoz - 2 Kasım 2008 (14:32)

Galiba bu çocuklar dalga gecmiyor, en korkuncu da o bence. Daha önce bir yorumda da, Sait Faik e hitap edip daha ic acici yazmasini istemislerdi. Hatta bunun üzerine rahmetli dile gelip, ben azicik öldüm de istedigin gibi yazamayacagim kusura bakma diye cevap bile yollamisti. Kolay kolay yetismez her yerde, cahiliyet tarlasindan gayrı böyle süper gencler, ölüyü bile konusturan.

Madonna - 3 Kasım 2008 (23:17)

Sevgili Madonna, keşke sizin kadar iyimser olabilseydim. Sait Faik'in ölmüş olduğu gerçeğini o çocuklar yazmadı ki. Yine bu durumdan üzgün başka biriydi. Tamam, çocuklar bir yaşta herkesle alay etmek durumundadırlar ama, bu kadarı artık nezaket sınırlarını da aşıyor. Onlar yalnızca cep telefonu çağrılarından anlıyorlar. Bu onlara ne verebilir? Sait Faik'in kim olduğunu, iki-üç tıklamayla Vikipedi'den öğrenebilirlerdi. Hayatın ve baharın çağrısını ilginç bir alegori ile anlatan bu güzel hikâyenin onlara hiç bir şey veremeyişi beni de üzüyor. Bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olunmayacağını şimdiden anlamaya çalışmaları gerekmez mi?

Ali Sedat Çetinkoz - 5 Kasım 2008 (11:22)

O yorumları yazanların yaş ortalamasının 13'ün üzerinde olduğunu sanmam. Dahası, bu siteye 2. Kez uğrayıp "bakalım yorumumun altına ne yazılmış?" diye göz atacaklarını da. Büyük olasılıkla edebiyat dersinde "Sait Faik'ten bir öyküyü yorumlayın" türünden verilen ödevi kestirmeden halletmek için Google'a "sait faik" yazıp rastgele uğramışlardır buraya.

Ali Sedat Çetinkoz'un tepkisi gene de haksız değil tabii ki. Ama öğrencilerin malûl olduğu bu "mankafa" hastalığı da yeni değil. Meraksızlık ise milli hasletimiz zaten. Bana kalırsa, çocuklarının yaptığı terbiyesizliğe hiç ses etmeyen ve onları birer yatırım sermayesi olarak algılayan anne babalar asıl eleştirilmesi gereken. Bir de öğretmenler…

Bir biçimde öğretilmezse o çocuklar nereden bilsin bunun zirzopluk olduğunu?

Dumur Abi - 5 Kasım 2008 (13:12)

Uzattım ve sıktım biliyorum ama, Google'a "Sait Faik" yazılsaydı ilk sırada Vikipedi çıkıyor karşınıza.

Oysa "Hişt, hişt" yazınca ikinci sırada Derkenar görünüyor. Yani çocukların Sait Faik'le işi yok.

Evet ödev için aramışlar, beyaz bastonla! Merak bile etmemişler bunu yazan kimdir diye.

Abasıyanık, dünya edebiyat tarihine bir hikâye türü getirmiştir. Onlarsa cep telefonlarının, i-podların, bilgisayarların özgül bilgilerini ve çektiği numaraları merak ediyorlar nedense.

Hadi tanımıyorlar, tanımadıkları bir kişiyle neden sanki aynı çapta bir sınıf arkadaşıymış gibi, bu şekilde alaycı bir ilişki kuruyorlar? Eğer o ödevi yaptılarsa neye yaradı bu?

Benim üzüldüğüm budur işte.

Ali Sedat Çetinkoz - 5 Kasım 2008 (20:16)

Bu yazarın öyküleri harika, ödül almıştı zaten benim en sevdiğim öyküsü mahalle kahvesi.

Sedat Erker - 10 Şubat 2009 (22:15)

Ben kitapları sevmem ama bu hikâye benim ödevim olduğu için baktım. Cok sevdim. Ama bi şey anlamadım orası ayrı.: S

Yasir Sungur - 13 Nisan 2009 (21:37)

Mihalâki kuşu nasıl bir kuş bilen var mıdır? Bu hikâyenin Hollandaca çevirisi için araştırıyorum.

Ayşe - 21 Mart 2010 (14:30)

Her okuduğumda içimde bir sevinç olur ve ne zaman kendimi kötü hissetsem okurum. Hişt hişt hişt!

İmren - 14 Nisan 2010 (00:41)

Gerçekten çok hoş bir hikâye. Bu hikâyeyi 2. Defa okudum ve yine aynı zevki aldım. O hişt sesini duyduğumuz sürece yaşıyoruz demektir.

Yağmur - 13 Mart 2011 (18:48)

Ödev vardı ve bitti sayendeee sitee ve hoca arastır dedinde benn şşt şşştt anlamıstım 5 kere çıktım girdim ve buldum sözlü not 100 senn sayende.

Duygu - 7 Ekim 2011 (17:46)

Hikaye güzele benziyor ama ben pek bir şey anlayamadım: P ama bence güzel bir şey zaten ödewim wardı nese bence okuyun anlamaya çalışın… (Bu arada hoca sorarsa bir şey anlayamadım diyeceğim)…: PPPP

Nazlı Yılmaz - 25 Ekim 2011 (20:05)

Gerçekten tam bir saçmalık… Çünkü ne bir karakter tanıtılmış ne de bir betimlemeye yer verilmiş.

Mert Ergün - 7 Nisan 2012 (10:56)

Çok ilginç bir hikâye ama okurken hiç sıkılmadım güzel bir hikâye sınav da hişt hişt hikâyesinden sorulacak diye okudum okuduğum içinde hiç pişman değilim hikâyeyi BEYENDİM teşekür ederim böyle bir hikâye yazdıgın için… Duygu denilen arkadaş çok fırlatmış… Herkez atar bu fırlatır…

Elif - 1 Mayıs 2012 (19:39)

çevremizdeki güzellikleri göremiyorsak deniz, güneş, çiçekler, çimler bizi hişt diye uyarır baksana bizde buradayız derler doğanın armonisi fark edebilelim diye

biraz zahmetlide olsa büyük harf ile başlatmalısın devrim.:) komikmiş bu

Devrim - 3 Ağustos 2012 (19:14)

Öncelikle sağ olun, ödevimi yaptım ama bu parçayı sadece ödev yapmak için değil de bir şeyler kazanmak için okumalıyız. Çok güzel bir parça gerçekten de…

Ayberk - 14 Ekim 2012 (13:27)

Tek kelimeyle saçma bence. Okuduğunuzdan bir şey anladınız mı?

Mapar Maganic - 27 Kasım 2012 (11:44)

Hişt dediğimiz ve denildiği zaman her şey anlamlı çok güzel bence.

Canan Sali - 29 Kasım 2012 (17:55)

Öğretmenimiz ödevimizde yardımcı olsun diye okur musunuz demişti. Ben bir kere okudum fakat her gün okumak isterim gerçekten çok güzel Türklerin bu tarz yazılarını gerçekten çok beğeniyorum.

Leana S. - 2 Ocak 2013 (20:44)

Gözümde büyüyor da büyüyor, canlı bana yaklaşıyor, onun sıcaklığını okuruna dokunuşunu bir hişt gibi aradım. Omuzumdan o hiştti onun elinden gelsin bekledim. Sürekli beni yakalayan üslup, yalnızlığı ne güzel anlatmış. Onun tinsel gözlükleriyle baktım bir an. Kopamadım, ne olacak, nerede şimdi o hişt? Yükseldi hep yükseldi hişt dokunuşu. İşte benim gibi meraklılar için, cüzdanında yer alacak bir hikâye…

Mercan Civan - 12 Ocak 2013 (12:30)

Sağ olun ödevimi sizin sayenizde yaptım iyi ki varsınız…

Ela Erden - 21 Şubat 2013 (18:22)

Sıkıcı edebbiyat dersinde iyi geldi:) neyse hoca kızabilir…

Beyzanur Eminoğlu - 13 Mart 2013 (14:06)

Bir hikâye bu kadar mı güzel olabilir. Bu kadar mı etkiler okuyucuyu. Anlayanları bu kadar mı üstün kılabilir tabii…

Hacer - 30 Mart 2013 (15:37)

Gerçekten çok hoş ve etkileyici bir hikâye. Ben de ödevim için bulmuştum ama tekrar tekrar okumaktan kendimi alamıyorum… Hişt hişt!

_-directioner-_ - 31 Mart 2013 (00:33)

Sen hayatının farkında değilsen. Ne yapsın sait faik. Siz anlamayın sakın hayatı ve şiirleri

İmam Hatip - 17 Nisan 2013 (12:29)

Hişt hişt sizler başkalarını eleştirirken kendinizden yola çıkın. Herkes her şairden tat alır diye bir şey yoktur. Sanat görecelidir. Nezaket çerçevesi içerisindekimsenin görüşüne atıfta bulunamazsınız…

Mehmet Cengiz - 5 Haziran 2013 (21:49)

Olay bu hikâyeyi anlamakta değil, yaşamaktadır. Çok küçük yaşlarımda bana okumayı sevdirmiş, hayata bakışımda duvarlarımı yıkıp yeni bir pencere açmıştır bu hikâye. Bu hikâye beni çok şaşırtmıştı o zaman, gerçekten şok olmuştum ilk okuduğumda. Hâlâ da atamam şaşkınlığımı.

Remre - 2 Ağustos 2013 (02:25)

Çocukken okuyup etkilendiğim parçalardan biridir.Şimdi okuyunca duygulandım.

Hasancan - 11 Nisan 2014 (16:40)

Gerçekten insanı düşündürmeye sevk eden bir hikâye. İnsanın doğaya olan bakış açısını sorgulatıyor.

Bahadır Batraman - 29 Nisan 2015 (20:29)

Çok eşsiz bir parça. Aradığım Dil Lezzeti…!

Mehmet Arman - 23 Eylül 2016 (09:00)

Sait Faik kelimeleri rastgele alt alta koysa bile çala kalem, her hikâyesinde, her defasında sadece O'nun gözlerindeki fer ile dile gelen bir dünya çıkar karşımıza. Görünen en mutluluk verici ayrıntı insanın bakış açısında. Sait bak, Faik duy, okur sev. Ben yazsam böyle yazar mıydım sorgusunda, Sait Faik'e özel Adalı bakışı. Adaya gittim, duydum. Hâlâ hişt sesleriyle dolu Büyükada. Büyük Usta…

Yusuf Coşkun - 8 Aralık 2016 (21:52)

İşte ustanın da dediği gibi tam da böyleyiz 'Hişt'.

Belki bir kuştur belki tosbağadır. Belki bir kirpidir. Belki de yakın denizden seslenen bir balık, bir canavardır. Karabataktır. Mihalaki kuşudur.

İyisi mi ben kendim hişt derim. O zaman tamamı tamamına pek hişt seslenişine benzemeyen, benzemesin diye uğraştığım bir mırıldanmadır, tutturdum.

Oğuz Kuk - 6 Ağustos 2018 (19:03)

İyi ki bu dünyada senin gibi biri yaşamış Sait Faik. Sıklıkla yaşadığım olayı, hisleri böylesine güzel dile getirmiş. bu dünyadan o dünyaya hişt hişt…

Hatice Koç - 15 Mayıs 2020 (01:21)

Leyla ile Mecnun'da görmüştüm çok hoşuma gitti sonra tamamını okumak istedim hikâye gibi bir şey çıktı karşıma onu da okudum daha da sevdim. Benim hişt hişt sesim eksik değil umarım sizinki de eksik değildir. Sağlıcakla kalın.

Purpula - 11 Ocak 2023 (15:22)

İlk olarak hazırlık sınıfındayken (2000-2001) Türkçe hocamız Tahsin ÇİPER okumuştu vurgulu bir tonla. Yıllar sonra tekrar tekrar okuyorum. Her okuyuşumda daha da anlıyorum. Şiirlerine hayran olduğum Cahit Sıtkı'nın ne denli başarılı olduğunu düz yazısında da görüyoruz. İnanılmaz bir psikolojik tahlille yazmış. Eşsiz…

Abdurrahman Avcu - 6 Ekim 2023 (11:27)

diYorum

 

67
Derkenar'da     Google'da   ARA