Patronsuz Medya

Batı Tek Dişi Kalmış Canavar mı?

Kristof Kolomb'un Amerika'nın keşfi de maddî bir güç, organizasyon, finansman vb sorunundan önce bir manevî serüvendir. Bunu da iyice anlamak lâzım. Adamın biri çıkmış, bütün dünya ve bütün atalarımız ve büyüklerimiz aksini de söylese ben buna inanıyorum ve bu uğurda hayatımı, itibarımı, evimi, rahatımı feda ederim demiş. Bütün dünya haksızdır ben haklıyım diyebilmiş. Yapayalnız kalmayı göze almış. Nefes kesici bir manevî cüret!

Ha sonra ne olmuş? Kâşifin peşinden gidenler Kızılderilileri kesmişler, falan filân. İşin özünü değiştirmez. İnsanlık alemi böyle bir şey. Bir öncü - peygamber - çıkar, yepyeni bir yol açar. Peşinden giden sıradan insanlar, sıradan insanların her zaman yaptıklarını yaparlar. Batı'nın sıradan adam rezervi de Doğu'nunkinden eksik değil.

* Sevan Nişanyan (Blogspot)

Kurtuluş Savaşında Emperyalizmi Nasıl Denize Döktük?

Tabii ki Türkiye, 1918'deki korkunç yenilgiden sonra varlığını ve onurunu korumak için büyük bir mücadele verdi ve günün şartlarında olabildiğince başarılı bir şekilde sonuçlandırdı.

Gene de insan düşünmeden edemiyor: 1918'de başka bir yol seçilseydi bugün içinde yaşadığımız ülke şimdikinden daha medenî, daha dünyalı, daha müreffeh, daha komplekssiz bir yer olur muydu?

Nürnberg'de Nazi liderleri yargılanıp idam edilirken birçok Alman, galiplerle işbirliği yapan hakim ve siyasetçileri Almanlığa ihanetle, satılmışlıkla, onursuzlukla suçlamışlardı. Zaman onları haklı çıkarmadı. Bugünkü Almanya yeryüzü cenneti değil belki, ama fena bir yer de sayılmaz.

Bizim burası kadar çok yalanla yatıp kalkmak zorunda değiller, en azından.

* Sevan Nişanyan (Blogspot)

Eyvah, Fatih Altaylı!

Böyle bir ilk sayfayı böyle bir cinayete denk getirmek için önceden epey bir atış talimi yapmanız lâzım. Bu çok özel talim terbiyeye sahip gazetecilerin yok oluşunu görmek istemek, bilmiyorum çok şey istemek midir? Kin midir? Nefret midir?

Böyle insanlar mahkemelerle yok olmaz, muhakemeyle yok olur. Muhakemenin yegâne iddianamesi de hafızadır. Bu nedenle, Altaylı'nın gazetesine teveccüh etmeyen, bu hayâsız pişkinliğe, bu sonsuz şişkinliğe süs olmayan her gazeteciye her yazara teşekkür ediyorum. Tercihsizlikten ve zorunluyetten orada olanlardan da, benim için yazılması kaçınılmaz olan bu yazı için canı gönülden özür diliyorum.

* Gökhan Özgün (Taraf)

Gazeteler arasında ücretli abonelik yayılıyor mu?

Bu geleneksel medya pazarına sadece hayat çizgisi sunmayacak, aynı zamanda acemi gazeteci ve blogcuları da destekleyecek. Bunlar bizim bilgi ve düşünce krallığımızı da zenginleştirecekler, ancak birçoğu fazla para kazanamayacak. Sonuç olarak, bunu egoları için yapmaya yönelecekler ya da vatandaşlık yükümlülüğü altında yapacaklar.

Çocukken Louisiana gölüne balık tutmaya gittiğimde arkadaşım Thomas bazen benzin istasyonlarının dışındaki makinelerden buz çalardı. Onun buzun ücretsiz olduğu teorisi vardı. Eğer ücretsizse buzu kimin yaptığı üzerine düşünmedik, maalesef biz bu aşamayla büyüdük. Aynı şekilde, tüm içeriğin ücretsiz olduğuna inananlar Bağdat'ta kimin bürolar açacağını ya da böyle bir sistem altında Rwanda'dan haber göndermek için kimin uçtuğunu düşünmeleri gerekir.

* (Time Zaman)

Tuncay Özkan saksıyı çalıştırdı

Ergenekon tutuklusu Tuncay Özkan'ın evinde ele geçirlen belge ve kâsetler kurduğu dinleme ağını ortaya çıkardı. Özkan, Kanal D'nin başında bulunduğu dönemde, Ertuğrul Özkök'ün de aralarında bulunduğu önemli isimleri ünlü bir balık restoranına yerleştirdiği böcekle dinledi. Sosyetenin uğrak yeri olan Bebek'teki balık lokantasının şef garsonunu satın alan Özkan, VIP müşteriler için ayırılan masadaki saksıya böcek yerleştirdi. Önemli bir istihbaratçı, restorana her gelişinden dakikalar sonra Özkan'ın da mekâna uğramasından şüphelenince böcek bulundu.

* (Yeni Şafak)

'Nerden baksan tutarsızlık/Nerden baksan ahmakça'

Serdar Ortaç sahnede meşhuuur Padişah şarkısının sözlerini: Bu devirde kimse sultan değil, hükümdar değil, padişah değil/Atatürk yolunda tüm Türkiye/Bu vatan bizim, ellerin değil diye değiştirerek okumaya başlıyor. Yaratıcı Yumurcak! Faşizan Hezeyanlarının dinmemesi için, bu yaratıcılığı fırsat biliyor Magazin Faşoları- azıp kuduruyorlar. Anında. Çatal bıçak fırlatmalar Kaya çiftine! Bağrış çağrış: bin bir iğrençlik! Gülten Kaya'nın alnına bir çatal isabet ediyor. Ahmet Kaya çok kötü oluyor; neye uğradığını şaşırıyor, eşinin DE maruz kaldığı bu sözel ve fiziksel Grup Tacizi karşısında. Görüntülerde sakınılıyor'; ancak Meşhuuur ZırvalamaÇapası Reha Muhtar, herkesi marş söylemeye davet ediyor. Sahnede BoruÇocuk Serdar Ortaç mikrofondan bangırdatırken, hep bir ağızdan 10. Yıl Marşı'nı söylemeye başlıyor Magazin Hanzoları.

* Perihan Mağden (Radikal)

Zenginlikle Mücadele

Teknolojik düzey yükseldikçe, mülk sahibi sınıflar ve çevresiyle, mülksüzleşmiş kesimler arasındaki uçurum kaçınılmaz olarak büyüyor. Ve şöyle çelişik bir durum ortaya çıkıyor: Bir tarafta zenginlik <üretim> artıyor, küresel olarak toplum daha çok geçim aracına ve kullanılabilir araca sahip oluyor, diğer yandan da üretilenin aşırı düzeyde eşitsiz bölüşülmesi, yoksulların sayısını sürekli artırıyor. Kapitalist toplumda üretimin birincil amacı insan ihtiyaçlarını karşılamak olmayıp, kâr etmek olduğu için, üretim satın alabilir durumda olanlara doğru yöneliyor, geniş toplum kesimlerinin ihtiyacı olan şeylerin üretimi yerine, satın alma gücü olanlara yöneliyor, başka bir ifade ile toplum çoğunluğu için gerekli olmayan, lüks mal ve hizmetler üretiliyor. Üretimin birincil amacının insan ihtiyaçlarını tatmin etmek olmadığı bir dünyada ve toplumda işlerin sarpa sarması, yoksulluğun ve sefaletin büyümesi, doğal çevre tahribatının derinleşmesi, anlam kaybı, değer ölçüsünün yok olması, vb neden şaşırtıcı olsun? Bu kepazeliği aşmanın yolu, zahmet edip, sorulması gereken soruyu gerektiği gibi sormaktan ve gereğini yapmaktan geçiyor. Velhasıl, zenginlikle mücadele etmeden yoksullukla mücadele etmek mümkün değildir… Kapitalizmle mücadele etmeden de zenginlikle mücadele etmek mümkün değildir. Nihayet bu sefil gidişi durdurmak ve tersine çevirmek insan iradesini aşan bir şey değildir. O halde zenginlik ve yoksulluk diye bir ayrımın olmadığı, bu iki kavramın sözlüklerde yer almadığı bir insanlık toplumu gayet mümkündür…

* Fikret Başkaya (Özgür Üniversite)

Hor görmek ve zor görmek

İnkâr dilimizde yaygın olarak kullanılan ve bilinen bir kelimedir. Çevirip yoldan inkâr kelimesinin zıt anlamını sorun birine, boş boş bakarlar. Apışıp kalırlar. Çünkü inkârın zıddı, dimağımızdan bir garip muammayla kaybolmuştur. İnkârın zıddı, ya ikrardır ya da takdir. Biri şahsî olanı kabuldür, diğeri aleni olanı kabul.

Nerede kaybolmuştur bu kelimeler? Hor gördüğümüz yerde kaybolmuştur. Kör olduğumuz, zor gördüğümüz yerde kaybolmuştur.

Düşünce ağızda oluşur. Dili kaybolanın felsefesi de kaybolur. Felsefesi kaybolanın da, ahlâkı.

* Gökhan Özgün (Taraf)

Buralarda buna medya diyorlar

Hakikaten de; Milyonlarca insanın hakları çiğnenirken, özgürlükleri zedelenirken, her gün haysiyetleriyle oynanırken, insanca bir hayat imkânları gasp edilirken, gelecekleri karartılırken, geçim şartları cehenneme çevrilirken, inandıkları inanmadıkları, kökenleri dikenleri yüzünden kalpleri, ruhları, bedenleri hırpalanırken… iktidar yanında veya şimdilik karşısında, hep menfaat medyası olanların, ilkeleri yamultarak pazarlayanların, kendilerini dev ve dokunulmaz görenlerin, iki yüzlü etik, meslek ahlâkı ve özgürlük şahikası olanların her yaptığı da her. okundaki boncuk da tamamen gazeteciliktir. Hakikaten de; Her yanı saran bu doku, her yana işlemiş bu koku, zirveye vurmuş içten pazarlık da içten olmayan yazarlık da tamamen gazeteciliktir.

* Umur Talu (Sabah)

İşte Vahdettin'in Kuva-yı Milliye'yi destekleyen hatt-ı hümayunu

Turgut Özakman neyi savunuyor: Canım Vahdettin gönderdi ama Atatürk'ün ne için gittiğini bilmiyordu ki. Bilse asla göndermezdi.

Şimdi Havza telgrafıyla görüyoruz ki, ikna eden de, gönderen de, hatt-ı hümayunuyla halka direniş mesajı veren de, İngilizleri barışa ikna etmek için Mustafa Kemal'le gizlice mutabakat sağlayan da Vahdettin'den başkası değil. Aralarında bütün bunlar önceden konuşulmamış olsa Mustafa Kemal ne diye anlatsın ki derdini sultana?

Üstelik Vahdettin'in Anadolu halkına, yanınızdayım mesajını veren bir beyannamesi var ki, gazete sütunlarında alkışla karşılanmış. Mustafa Kemal, 28 Eylül 1919 tarihli nüshada bu beyannamenin Osmanlı tarihinde her bakımdan benzersiz olduğunu yazıyor. Padişahımız diyor, Anadolu harekâtının tamamiyle meşru olduğunu ilân ederek mevcut cereyanı, yani Kuva-yı Milliyeyi lütfen teşvik etmekte ve hatta katılarak kuvvetlendirmektedir.

Daha ne desin?

* Mustafa Armağan (Zaman)

Meraklısına Ergenekon rehberi

Hrant'ı valiliğe çağrıp tehdit ettiler. Türkiye'de İstanbul valisini kurye olarak kullanabilecek kaç kişi var? Başbakan'la, Cumhurbaşkanı'nı saymıyorum. İçişleri Bakanı'nın da olayın içinde olduğunu sanmam. Geriye iki üç kişi kalıyor, isimleri bellidir. Yargıtay mensuplarını akı kara diye okumaya kim ikna edebilir? Yüz tane kafası tıraşlı gencin Hrant Dink Caddesi'nde (eski Hâlâskârgazi) gösteri yapmasını kim örgütleyebilir? Hürriyet gazetesi Hrant'ı vatan haini gösteren sekiz sütun manşeti kendiliğinden mi attı, yoksa Kerinçsizgillere mi kandı? Demin bir pazarlıktan söz ettim. Eğer öyle bir pazarlık varsa o pazarlığı bozmadan bu soruların cevabı verilebilir mi bilmiyorum. Ama Hrant cinayetini aydınlatmadan bu operasyonu tatmin edici bir sonuca bağlamak da zor. Çözümü güç bir ikilem olmalı. Çözmeye çalışanlara Allah kolaylık versin.

* Sevan Nişanyan (Taraf)

Yeşilçam, Müslümanlardan özür diler mi?

Cumhuriyet'in kuruluşuyla başlayan negatif hacı-hoca tiplemesi, sonraki yıllarda da devam eder ve halk bu durumu din düşmanlığı şeklinde algılar. Belki o algıyı haklı çıkaracak nedenler de var; ancak asıl konu, sadece dine inanmak ya da onu inkâr etmekle ilgili değildir. Yeni bir rejim kurulmuştur ve her yeni rejim gibi genç Türkiye Cumhuriyeti de bir önceki dönemin kötülenmesi gerektiğini düşünmektedir. Bu yüzden eski'ye ait bütün değerler kötü gösteriliyor, yeni'ye dair bütün semboller yüceltiliyordu. Eski'yi temsil eden bütün kişiler hain, yalancı, işbirlikçi, düzenbaz ve diğerleri olarak perdeye yansıtılıyordu. Buna mukabil yeniyi sembolize edenler de idealist, çalışkan, fedakâr ve diğerleri rolüyle insanların huzuruna çıkıyordu. Eskinin sembolü hacı, hoca, kadı; yeninin timsali ise öğretmen, doktor, mühendisti…

* Ekrem Dumanlı (Zaman)

Yalçın Küçük ve Veli Küçük ya da Siyonistlerin gerçek dostları kimlerdir?

Birand'ın çalışma arkadaşı Rıdvan Akar, kendisini her fırsatta Kıbrıs gazisi olarak tanıtan şahsiyete Kurtlar Vadisi dizisi oyuncusu Atilla Olgaç'ın son dönemde yaptığı savaş suçu itirafını soruyor. Şahsiyet, Olgaç'ın yakın arkadaşı olduğunu söylüyor, uygundur. Ama başka bir aktörün kendisinden sahne çalmış olmasının öfkesi içinde, asıl kahramanın Olgaç değil kendisi olduğunu haykırıyor: Magosa'yı ben aldım, Ercan havaalanına ben girdim. Sanırsınız Osmanlı padişahı konuşuyor. Bununla yetinmiyor, temizlikte, daha sonra açıyor köy temizliğinde, Atilla Olgaç'ın bulunmadığını, bunları kendisinin yaptığını söylüyor. O dönemdeki komutanlarını da övmekten geri kalmıyor. Soruyorlar, siz Atilla Olgaç'ın sözünü ettiği tarzda şeyler yaptınız mı?, Her savaşta böyle şeyler olur diyor. Şahsiyet kendisinin bir işgal ordusunun subayı olarak yurt savunması yapan insanları öldürdüğünü neredeyse itiraf ediyor.

* Sungur Savran (Mavi Defter)

 

71
Derkenar'da     Google'da   ARA