William sana söylüyorum, gelinim sen anla…

Büdütör - 28 Nisan 2011   t?m yaz?lar?

---

Özel yazışmaları yazarının iznini almadan yayınlama huyum yoktur. Hem zaten böyle bir davranışı etik açıdan da doğru bulmam.

Değil mi William?

Fakat internet dediğin dipsiz bir kuyu. Sıradan bir e posta bile kim bilir kaç tane düğümden, kablodan, santralden geçiyor, kaç noktadan kaç sunucuya havale ediliyor. Oradan tahtaboşa… Bir tanesinde bile "over bandwidth" ya da "server down" (yani bir çeşit geçici çökme) durumu yaşansa, yoldaki veriler bir anda buharlaşabiliyor. Ondan sonra sen sağ ben selâmet.

Gönderilen bir sürü şeyin bu ve benzeri nedenlerle boşlukta yok olup gittiğini bilirim.

Demem o ki, bazen e posta yoluyla yapılan haberleşme bir tür sağırlar diyaloğuna dönüşebiliyor. Özellikle de adresine ulaşmayan ya da ulaşıp ulaşmadığından emin olunamayan yazışmalar yüzünden.

Hepimiz insanız, cevap alınamayan mailler insanı ister istemez kaygılara vesveselere sevkediyor. Önemsenmediğini, karşındaki kişinin sana umduğun kadar kıymet vermediğini falan düşünüyor, buruluyorsun.

Ya da eğer muhatabın senden de hassas ve "değersiz bulunduğunu" düşünmeye yatkın biriyse, adresine ulaşamayan her e posta, omuzlarına fazladan yük bindiriyor. Yapmadığın kabahatler için tekrar tekrar gönül almaya çalışıyorsun. Ve bu müzminleşmiş gönül alma durumu, bir noktadan sonra bünyeyi yoruyor.

Aşağıda -site editörü olmak hasebiyle sık sık yaşadığım- bu tür bir yazışmadan örnekler sunuyorum. Bu yazışmalar, içerik olarak tamamen gerçek. Sadece yazıştığım kişiye karşı nezaketsizlik olmasın diye ismi değiştirdim; bizim her derde deva William burada da imdadıma yetişti.

* * *

William'la yazışmalar!

Değerli Hocam Büdütör Efendi,
Bu (son) yazımda iki korkunç anlatım bozukluğu fark ettim.
Ne yapmamı tavsiye edersiniz; düzelteyim mi, bırakalım dağınık mı kalsın?
Selam ve sevgiyle…

William Shakespeare [ william@windowslive.com ] 20 Nisan 2011 Çarşamba

* * *

Merhaba William, Yanlışları ve doğrusunun nasıl olacağını belirtin, düzelteyim.

Sevgiler.

Büdütör [ budutor@derkenar.com ] 20 Nisan 2011 Çarşamba

* * *

Merhaba Büdütör Efendi,
Üç gün evvel size bir şey sormuştum, halen bir cevap gelir diye bekliyorum.
Yazımdaki iki anlatım bozukluğunu düzeltme isteğimin çaresi olup olmadığı ile ilgiliydi.
Teşekkürler, selâm ve sevgiler.

William Shakespeare [ william@windowslive.com ] 22 Nisan 2011 Cuma

* * *

Değerli William, sorunuzu yanıtlamıştım. Tekrar yanıtlayayım. Hatalı yeri bana bildirirseniz düzeltebilirim.

İnternet böyle bir yer. Mailler buharlaşıyor.

Bu tür yanıtlanmama durumu olursa, önerim, bir de yorum formuna yazın mailinizin içeriğini, oradan okur, meseleyi öğrenirim.

Sevgiyle.

Büdütör Efendi [ budutor@derkenar.com ] 22 Nisan 2011 Cuma

Not: Altta size ulaşmayan mailin kopyası var:

"Merhaba William, Yanlışları ve nasıl olacağını belirtin, düzelteyim.
Sevgiler."

* * *

Merhaba Büdütör Efendi,
Yeni yazım hazır lâkin şimdi yayınlamak çok erken olur sanıyorum.
Sık sık okuyucunun huzuruna çıkmanın yazarı sevimsizleştireceğini düşünüyorum, siz ne dersiniz bir süre daha beklemeli miyim?

Not: Geçen seferki yersiz ısrarım için özür dilerim. Dersimi aldığıma inanıyorum.
Sevgiler.

William Shakespeare [ william@windowslive.com ] 27 Nisan 2011 Çarşamba

* * *

Değerli William, daha önceki iki mailinize de cevap yazdım. Sizden herhangi bir cevap gelmeyince yazınızı tekrar okuyup kendimce düzeltmeler yaptım.

Anlaşılıyor ki cevabî maillerim size ulaşamıyor. Bu seferki ulaşacak mı onu da bilemiyorum. Sorun mail adresinizden kaynaklanıyor olabilir. Mümkünse kendinize bir @gmail adresi edinmenizi öneririm. Böylece ulaşamayan mailler yüzünden yersiz kuruntulara kapılmaktan kurtulursunuz.

(Farkında mısınız bilmiyorum ama her üç yazışmamızdan biri, beni sıktığınız yolundaki kuruntularınız ve benim bunların yersiz olduğu konusundaki açıklamalarımdan oluşuyor.)

Not: Bu cevabî mailime de cevap alamazsam, yine ulaşamadığına kanaat getireceğim. O zaman yukarıdaki maili siteye yazı olarak eklemekten başka çarem kalmıyor.

Sevgiyle.

Büdütör Efendi [ budutor@derkenar.com ] 27 Nisan 2011 Çarşamba

Hulâsa…

Durum bu merkezde sevgili Williamcığım. Eğer yukarıdaki yazışma örneği münferit bir hadise olsaydı, gene de böyle -sitede yayınlamak gibi- bir yola başvurmazdım. Fakat en başta sen olmak üzere, Derkenar vasıtasıyla tanıdığım dostlarım her ne kadar çok zarif ve halden anlayan insanlar ise de, bendeki bu "aman kimseyi kırmayayım, incitmeyeyim, tadını kaçırmayayım" titizliği ve seninki gibi endişeleri tek tek gidermek için harcadığım enerji, bu yaşlı kemiklerime zaman zaman ağır gelebiliyor.

Her sorana tek tek -ve birçok kez- aynı açıklamaları yapmaktan gocunmuyorum. Ama şu hakir nefsimdeki dipten gelen dalgayı da ne kadar fark etmiyormuş gibi yapsam bile, usul usul biriken bıkkınlık ve "şu kısa hayatım hassas ruhlara akide şekeri dağıtarak mı geçecek" sorusu zaman zaman içimi daraltabiliyor.

Çünkü sevgili William, ayıptır söylemesi, malûm mıntıka artık lâhana yaprağından da hallice ve ben -sahiden de- onca emekten sonra, fırt diye küsüp zırt diye kaybolan, hırt diye paylayan ve kırt diye kestirip atan, yorum alanlarına takma adlarla küfür-hakaret yazan, o hınçla başıma çoraplar örmeye kalkışan türlü çeşitli dostlar ahbaplar tanıdım.

Bu can ciğer kuzu sarması durumlardan ağzımın yeterince yandığına kanaat getirince de, şehir hayatını terk edip Tibet'te bir manastıra sığındım. Biliyorsun.

O nedenle, bu kez son kez olduğunu umarak, meramımı bir daha -ortaya karışık- anlatmayı deneyeceğim.

Meram Bağları

Sevgili William, sen tabii ki Derkenar'ın en mümtaz ve en pırlanta ayarında yazarısın.

Bense, bilmem kaç yaşımdan sonra tacı tahtı şanı şöhreti meraklısına bırakıp köşesine çekilen ve kendini internette güzel site yapmak gibi gayrı-fizibıl bir işe adayan kişi. Bunun için yaklaşık 20.000 (yazıyla, yirmi bin) saatimi html, asp, css, js falan öğrenerek ve başka hiç bir web sitesinde olmayan hokkabazlıklar icat ederek geçirdim.

Bkz: Yorum yazarken sevabına imlâ dersi veren javascript…

Bkz: İçine yazıldıkça kendiliğinden genişleyen, kolayca okunabilsin diye puntosu büyüyen form alanı…

Bkz: Göz yormayan, ruh okşayan, istismar etmeyen, taciz etmeyen, sıfır reklamlı sayfalar…

Bkz: Hatasız XHTML ve CSS standardı (ki, "benim" diyen buyursun becersin)…

Bkz: Hemen hemen hiç kimsenin zahmet edip kullanmadığı Tavsiye scripti (şu aşağıdaki dalgametre var ya, orası)…

Ve daha bir sürü şey…

Hepsi bedava. Hepsi "tıklar/bakar/gider" kardeşlerim için. Ben bunları yapmaktan zevk alıyorum. Hiç para-pul kazandırmıyor olsa da. Dile kolay, tam 11 senedir yapıyorum ve hâlâ doyamadım.

Fakat, şu internet hayatıma başladıktan sonra neredeyse sonsuz döngü (endless loop) halinde tekrarlanarak başımdan geçen ve henüz bir kod falan yazarak halledemediğim kronik bir sorunum (sisifos lâneti) var ki, Allah muhafaza!

O sorun şu: Bu siteyi -ya da beni- abartılı bir sevgiyle severek benimseyen, adeta gündelik hayatının merkezine koyan ve fakat cevapsız kalan her e postasından -ya da yorumundan- sonra süngüsü düşen, içinde bir şeyler kopan, bir biçimde bunu bana da yansıtarak kendi fırtınasıyla benim çatımdaki kiremitleri de uçuran dostlarım…

Huyum kurusun, empati duygum oldum olası şirazesinden çıkık durumdadır. Hani birisi üsküdarda kâzımın türküsünü söylese, ben burada efkârlanırım.

İşte bu bulmacayı çözemiyorum sevgili William. Apıştım kaldım. Sen söyle, ne yapayım?

Acaba, rica etsem, ben bu meselenin üstesinden gelecek bir kod yazıp siteye ekleyene kadar, sen elinden geldiği kadarıyla, biraz daha rahat, daha relax, daha işinde gücünde biri olmaya çalışabilir miydin?

Cevapsız kalan her e postadan sonra sana okkalı bir hayat dersi vermek adına suskunluğa gömüldüğümü zannetmek yerine, başka konulara, meselâ çiçeğe böceğe falan odaklansan, maç seyretsen, örgü örsen, bahçe çapalasan, kapı menteşelerini yağlasan, hulâsa, dikkatini başka mevzulara teksif etsen, işte o zaman bana öyle büyük bir iyilik yapmış olursun ki, sahiden minnettar kalırım. Bana olan sevgini en güzel böyle ifade edebilirsin.

Konu budur. Yazı bitti.

Büdütör Efendi [ budutor@derkenar.com ] 27 Nisan 2011 Çarşamba